ತಂಗಾಳಿಯಿಂದ
ತೂರಿ ಬಂದ
ಲಹರಿಗೆ
ಮನದ ಕದವ
ತೆರೆದು
ವ್ಯಾಪಿಸಲು ಅನುಮತಿಸೆ,
ಅತಿಥಿಯಷ್ಟೇ
ಆಗದೆ ಉಳಿದು
ಬಿಮ್ಮನೆ ಬೆಸೆದು
ರಾಗದ ತಂತಿಯ
ಮೇಲೆ ನರ್ತಿಸಿ
ಮೊಗ್ಗಿಗೆ ಉಸಿರಾಡಿಸಿ
ತನುವ ಅರಳಿಸಿ
ಸುವಾಸನೆಯ
ಕಂಪನ್ನು ಪಸರಿಸಿ
ಭಾವಕೆ ಅನುಭೂತಿಸಿ
ಕರವ ಪಿಡಿದು
ಬೆಳಕಿನ ಬಾಗಿಲ ತೆರೆದು
ಮುದದಿ ಮುನ್ನಡೆಸೆ....
ಎಲ್ಲೆಡೆಯೂ
ವ್ಯಾಪಿಸಿದ
ಬರೀ ಬೆಳಕು...!
ಲಹರೀ,
ನೀ ಕಾಣಲೊಲ್ಲೆ...
ಓಹ್....
ನಾನೂ ಕಾಣಲೊಲ್ಲೆ... !
ತೂರಿ ಬಂದ
ಲಹರಿಗೆ
ಮನದ ಕದವ
ತೆರೆದು
ವ್ಯಾಪಿಸಲು ಅನುಮತಿಸೆ,
ಅತಿಥಿಯಷ್ಟೇ
ಆಗದೆ ಉಳಿದು
ಬಿಮ್ಮನೆ ಬೆಸೆದು
ರಾಗದ ತಂತಿಯ
ಮೇಲೆ ನರ್ತಿಸಿ
ಮೊಗ್ಗಿಗೆ ಉಸಿರಾಡಿಸಿ
ತನುವ ಅರಳಿಸಿ
ಸುವಾಸನೆಯ
ಕಂಪನ್ನು ಪಸರಿಸಿ
ಭಾವಕೆ ಅನುಭೂತಿಸಿ
ಕರವ ಪಿಡಿದು
ಬೆಳಕಿನ ಬಾಗಿಲ ತೆರೆದು
ಮುದದಿ ಮುನ್ನಡೆಸೆ....
ಎಲ್ಲೆಡೆಯೂ
ವ್ಯಾಪಿಸಿದ
ಬರೀ ಬೆಳಕು...!
ಲಹರೀ,
ನೀ ಕಾಣಲೊಲ್ಲೆ...
ಓಹ್....
ನಾನೂ ಕಾಣಲೊಲ್ಲೆ... !
ಚಿತ್ರಕೃಪೆ : ಅಂತರ್ಜಾಲ
ಬೆಳಕಿನ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದು, ಮನಸ್ಸನ್ನೆಲ್ಲ ಉಲ್ಲಾಸದಿಂದ ತುಂಬುತ್ತದೆ ನಿಮ್ಮ ಈ ಕವನ!
ReplyDeleteಸುಂದರ ಅನುಭೂತಿಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದ ಸುಂದರ ಕವನ.ನಾಲಕ್ಕು ಸಲ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಓದಿ ಆನಂದಿಸಿದೆ.
ReplyDeleteಸು೦ದರ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಕವನ....ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ.
ReplyDeletevery nice kavana sir...
ReplyDeleteಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿದೆ,
ReplyDeleteಬೆಳಕಿನ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದು ಕತ್ತಲೆಯಿಂದ ಬೆಳಕಿನೆಡೆಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುವ ನಿಮ್ಮ ಕವನ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತು.
ಸುಂದರವಾದ ಕವನ
ReplyDeleteಬೆಳಕಿನ ಬಾಗಿಲು ಉಲ್ಲಾಸ ತ೦ದಿತು ಎ೦ದು ಕವನಕ್ಕೆ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಸೂಚಿಸಿದ ಸುನಾತ್ ಸರ್ ಅವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.
ReplyDeleteಅನ೦ತ್
ಕವನ ನಿಮಗೆ ಮುದ ನೀಡಿತೆ..?ಡಾ.ಮೂರ್ತಿ ಸರ್.. ವ೦ದನೆಗಳು.
ReplyDeleteಅನ೦ತ್
ಕವನವನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿ ತಿಳಿಸಿದ ಮನಮುಕ್ತಾ ಅವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.
ReplyDeleteಅನ೦ತ್
ಕವನಕ್ಕೆ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ತಿಳಿಸಿದ ಮನಸು ಅವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.
ReplyDeleteಅನ೦ತ್
ಬೆಳಕಿನ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದು ಕತ್ತಲೆಯಿಂದ ಬೆಳಕಿನೆಡೆಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುವ ಭಾವವನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಸೂಚಿಸಿದ ಪ್ರವೀಣ್ ಅವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.
ReplyDeleteಅನ೦ತ್
ಕವನ ಸು೦ದರ ಎ೦ಚು ಮೆಚ್ಚುಗೆ ತಿಳಿಸಿದ ಸಾಗರಿ ಅವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.
ReplyDeleteಅನ೦ತ್
ಅರಿವಿನ ಲಹರಿಯನ್ನು ಒಳ ಹರಿಯಲು ಬಿಟ್ಟಾಗ, ಅದು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಮ್ಮೊಳಗೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿ, ಬೆಳಕಿನ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದು ಕೈ ಹಿಡಿದು ನಡೆಸಿದಾಗ, ನಮ್ಮನ್ನೇ ವ್ಯಾಪಿಸಿಕೊಂಡ ಲಹರಿಯಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿದ್ದ ನಾವು, ಇಬ್ಬರೂ ಶುಭ್ರ, ಪ್ರಖರ, ದೈವೀಕ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ, ಅಣುವಾಗಿ ಸೇರಿಹೋಗುವ ಸಾಂಕೇತಿಕ ಅರ್ಥವೇ ಅನಂತ್ ಸಾರ್..? ನಿಮ್ಮ ಕವನದ ಭಾವನೆ / ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾಯಿತು. ಕವನ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿದ್ದರೂ ನಿಜಕ್ಕೂ ಅರ್ಥಪೂರ್ಣವಾಗಿದೆ, ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಮುಟ್ಟುವಂತಿದೆ. ಧನ್ಯವಾದಗಳು....
ReplyDeleteಶ್ಯಾಮಲ
ಸಾಂಕೇತಿಕ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಬದುಕಿನ ಬೆಳಕ ದೀಪ ನಮ್ಮೊಳಗೇ ಬೆಳಗುವ ಪರಿ ಅದ್ಭುತವಾಗಿ ವಿವರಿಸಿದ್ದಿರಾ....
ReplyDeleteಅರಿವೇ ಗುರು!
ಚೆಂದದ ಲೇಖನ!
ಸರ್
ReplyDeleteತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಕವನ
ಸಾಲುಗಳು ಇಷ್ಟವಾದವು
ಅರಿವಿನ ಲಹರಿಯ ಒಳ-ಹರಿವು ನೀಡುವ ಅನುಭೂತಿಯ concept ನಲ್ಲಿ ಬರೆದ ಒ೦ದು ಕವನ ಶ್ಯಾಮಲಾ..ನಿಮ್ಮ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯ ಮಾತುಗಳಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.
ReplyDeleteಅನ೦ತ್
ಕವನವನ್ನು ಓದಿ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಸೂಚಿಸಿದ ಡಾ.ಗುರುಮೂರ್ತಿ ಸರ್ ಅವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು
ReplyDeleteಅನ೦ತ್
ಅರಿವೇ ಬೆಳಕು, ಬೆಳಕಿನ ಲಹರಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮೂಡಿಬಂದಿದೆ, ಧನ್ಯವಾದಗಳು
ReplyDeleteಅರಿವಿನ ಲಹರಿಯನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿದ ಭಟ್ ಸರ್ ಗೆ ವ೦ದನೆಗಳು.
ReplyDeleteಅನ೦ತ್
ಬೆಳಕಿನ ಬಾಗಿಲು ಸರಳ ಸುಂದರವಾಗಿದೆ
ReplyDeleteಸಾರ್,
ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗಿಗೆ ಬಂದು ಪದ್ಯ ಓದಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್
ಸಾಲುಗಳು ಇಷ್ಟವಾದವು... ವ೦ದನೆಗಳು.
ReplyDeleteಬ್ಲಾಗಿಗೆ ಸ್ವಾಗತ ಹಾಗೂ ಕವನ ಸು೦ದರ ಎ೦ದ ನಿಮಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು ಬದರೀನಾಥ್ ಅವರೆ.
ReplyDeleteಅನ೦ತ್
ಕವನದ ಸಾಲುಗಳು ಇಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ತಿಳಿಸಿದ್ದಕ್ಕೆ ಪ್ರಗತಿ ಹೆಗ್ಗಡೆ ನಿಮಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.
ReplyDeleteಅನ೦ತ್
ಅನಂತ್ ಸರ್, ಅಭಿನಂದನೆಗಳು
ReplyDeleteಬಾಗಿಲನು ರೆತೆದು ತಂಗಾಳಿ ಒಳ ಬಂದರೆ....
ಏನೆಲ್ಲ ಭಾವಮಂಥೆನೆ ಸಾಧ್ಯ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಹೇಗೆಲ್ಲಾ ಬಣ್ಣಿಸಬಹುದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಪದಗಳ ಹಂದರದಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿ ಕವಿತೆಯಾಗಿ ಹರಿಯಬಿಟ್ಟಿದ್ದು ...ವಾವ್..ಸುಂದರ....ಸಾಲುಗಳು!!
ಕವನವನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿದ ಅಜಾದ್ ಸರ್ ಗೆ ವ೦ದನೆಗಳು.
ReplyDeleteಅನ೦ತ್