ಜಲಲ ಜಲಲ ಜಲಧಾರೆ....

ಧರೆಗೆ ಧಾರೆಯಾಗಿ

ಧಾವಿಸುತ ಆವರಿಸಿ

ಧುಮ್ಮಿಕ್ಕಿ

ಹರಿದು ಬಂದರೂ

ಬರಿದಾಗಲಿಲ್ಲ...

ಮೊಗೆಮೊಗೆದು ಉಕ್ಕಿ ಬಂದರೂ

ಕರಗಲಿಲ್ಲ...

ಗಿರಿಯ ಬಳಸಿ ಬಂದರೂ

ತೊರೆಯು ತುಂಬಿ ಬಂದರೂ

ನೆರೆಯಾಗಲಿಲ್ಲ,

ಹೊರೆಯಾಗಲಿಲ್ಲ...

ಕೆರೆಯು ತುಂಬಿದರೂ

ಕೋಡಿ ಹರಿಯಲಿಲ್ಲ

ಕೇರಿಯ ಜೀವಗಳಿಗೆ

ಕೊರೆಯಾಗಲಿಲ್ಲ...

ಜೀವ-ಹನಿ, ಹನಿಸಿತು,

ಜೀವ-ಹಾನಿ ಆಗಲಿಲ್ಲ...

ಕೊಳೆಯ ತೊಳೆಯಿತು,

ಪ್ರಳಯವಾಗಲಿಲ್ಲ....

ಇಳಿದಿಳಿದು ಬಂದಂತೆ...

ಇಳೆಯು ನಳನಳಿಸುತ್ತ

ಬಾಳ ಹಸನಾಗಿಸುತ್ತ

ಕಳೆದಿದ್ದ ಜೀವಕಳೆಯ

ಮರಳಿ ತುಂಬಿಸುತ್ತ

ಮಮತಾಮಯಿ

ಧರಿತ್ರಿಯ

ಮಾತೃಭಾವದಿ

ಬೆರೆತು

ಪವಿತ್ರವಾಯಿತು…

ವಸುಧೆಯ

ಸೌಂದರ್ಯವನು

ಸಾರ್ಥಕವಾಗಿಸಿತು…